Erica Meiland deelt: “Toen ik Martien voor het eerst zag, dacht ik: ik heb nog nooit zo’n lelijk iemand gezien”
In Chateau Meiland: En Route rijdt de familie Meiland met een camper door heel Europa, op zoek naar een vakantiehuis. Deze keer strijken ze neer in Parijs, waar ze een karikaturenportret van zichzelf laten tekenen.
En daar wordt uiteraard de karakteristieke neus van de Meilandjes besproken.
Neus
Na een poging tot afdingen te hebben gedaan, gaat Martien als eerste model zitten voor de tekenaar. “Wat denken jullie, zeg maar, wat hij eruit haalt, uit zijn gezicht?”, vraagt Maxime aan haar gezinsleden. Daarop reageren Montana en Erica in koor: “De neus!” Martien is ondertussen vooral druk met of zijn haar wel goed zit voor de tekensessie.
“Ik ben wel blij dat hij mijn neus niet meer zo groot kan maken, nu die kleiner is”, aldus Montana. Maxime: “Ja dat snap ik, want het is bij hem alleen maar neus, één en al neus op die foto.”
Operatie
Zowel Maxime als Montana heeft haar Meiland-neus laten verkleinen. Martien begrijpt dat wel. “Ik heb er verder nooit last van gehad, maar als ik bijvoorbeeld de leeftijd zou hebben op dit moment van Montana, die bijna dertig is, dan had ik het wel gedaan. Maar ja, ik ben nu bijna 63, nou, laat die neus maar zitten, hoor.”
“Wij hebben dat in de familie, sommige mensen hebben dan zo’n bobbel hier zo in de neus”, wijst Montana bij zichzelf aan. “En dat maakt je neus gewoon heel groot. Ik heb jaren gedacht van: zal ik dat weghalen, zal ik wel, zal ik niet? Maar toch, op een gegeven moment dacht ik: ik wil er zo graag gewoon vanaf zijn. Ik wil gewoon een rechte neus, wat kleiner, ik wil gewoon wat zelfverzekerder worden daardoor. Toen dacht ik: ik moet het gewoon doen. Ik moet gewoon doorzetten, en als je eenmaal die operatie hebt gehad, kan je niet meer terug. Dus dan moet je er gewoon doorheen. Nou, ik heb het gedaan, en ik ben heel blij.”
‘Lelijk iemand’
Ook Erica doet nog even een duit in het zakje wat betreft de neus: “Toen ik Martien voor het eerst zag, dacht ik: ik heb nog nooit zo’n lelijk iemand gezien. Serieus waar. Maar ik vond hem zó leuk, en we waren meteen altijd samen. Ik moest altijd lachen. Dus die neus, die heb ik altijd gezien. Maar ja, ik houd wel van een karakteristieke kop. Ik val niet op knap of zo, ik weet niet. Dat is voor mij niet belangrijk. En we hadden het zo leuk samen. Dus nee, ik heb nooit gedacht van: zal ik wel, of zal ik niet, door die neus. Nee, ik wilde gewoon nageslacht”, zo grijnst ze.
En daar plukken Montana en Maxime de vruchten van. “Eigenlijk moeten wij compensatie krijgen”, vindt de jongste Meiland-telg. “Van die operatie. Want zij heeft een man uitgekozen met een hele grote neus. En wij dokken. Duur hè?” Dan is Martien er klaar mee: “Zal eens een goeie tik geven op die Nase!”
